تأثیر فرهنگ در ورزش

فرهنگ، مجموعه ای از باورها، ارزش ها و آداب و رسوم مربوط به گروهی از مردم است. اگر چه این عبارت معمولاً برای مقایشه رفتار ملل مختلف و گروه های قومی مورد استفاده قرار می گیرد، اما هر گروهی فرهنگ مختلف به خود را دارد.

تفاوتهای فرهنگی بین گروه های قوی و ملی در روانشناسی مورد بررسی قرار گرفته است. روانشناسان به تشابهات بین گروه های فرهنگی علاقمند هستند. (این تشابهات مجموعاً بعنوان امیک و تفاوت بین آنها مجموعاً به عنوان اتمیک شناخته می شود.) ما اعمال فرهنگی گسترده تر از خانواه (آنچه که بر ارزشها، باورها و آداب و رسوم تأثیرگذار است) را از طریق مکانیسم هایی مثل یادگیری اجتماعی می آموزیم. البته، فرهنگ خارج از خانواده را از طریق تعامل با همتاها و از طریق رسانه های جمعی می آموزیم.

یکی از روشهایی که از طریق آن باورهای فرهنگی بر رشد نگرش ما نسبت به ورزش تأثیرگذار است، اسنادهایمان از موفقیت و شکست است. مورگان و همکاران (1996) مشارکت کنندگان آمریکایی سیاه و سفید در رشته دو و میدانی را به لحاظ آثار موفقیت های ورزشی بر آنها را با هم مقایسه کردند و تفاوتهای فرهنگی معناداری را پیدا کردند.

ورزشکاران سفید تمایل داشتند موفقیت را تا اندازه ای غیرقابل تغییر ببینند (یا به موفقیت می رسیدند یا نمی رسیدند). اما ورزشکاران سیاه بر اهمیت تلاش در دستیابی به موفقیت تأکید زیادی داشتند.

گرایش کودکان نسبت به ورزش، تا حد زیادی به فرهنگی که اجتماعی شدن را در آن می آموزند، بستگی دارد. برای مثال، زامن (   Zaman  ، 1998) خاطر نشان کرد که که زنان مسلمان تقریباً از تمام ورزشهای انگلیس محروم هستند، اما این امر به دلیل یک تضاد فرهنگی است. ارزش های رقابتی یا مردانه و بی پروایی که بر ورزش انگلیس حاکم است، با ایده های زنانگی بانوان اسلامی سازگاری ندارد. حجاب زنان مسلمان (پوشش اسلامی) نیز موضوع دیگری است.

تفاوتهای فرهنگی در اجتماعی شدن می تواند در نوع نگرش نسبت به ورزش مثل تعاون، رقابت، موفقیت و پیروزی نیز دیده شود. ازوما ( Azuma  ، 1987) معتقد است سبک اجتماعی شدن کودکان ژاپنی طوری است که مودب و اهل همکاری پرورش می یابند و گرایش به موفقیت دارند. همه این ویژگیها احتمالاً کمک می کند تا کودکان ژاپنی بینهایت مربی پذیر و برای بازیهای تیمی مناسب باشند. برعکس، کودکان آمریکای شمالی در عین حال که گرایش زیادی به موفقیت دارند، اما در بسیاری از مطالعات مشخص شده است که کمتر اهل تعاون و نسبت به مافوق خود چندان مودب نیستند. این یافته ها حاوی مضامین مهمی برای مربیان است. تیم سازی یک الویت در ورزش غرب است، زیرا مادامی که پذیرش فرهنگ جمعی در بین ورزشکاران وجود نداشته باشد، تعاون و همکاری اولیه در تیم شکل نمی گیرد. (Jarvis1996 ,)

 شخصیت اجتماعی بیان کننده ی رشد صحیح و طبیعی روانی افراد است. چنانچه تربیت بدنی در یک جامعه مطابق با اصول این علم در نظر باشد، افراد ورزشکار را از فرد گرایی و خود محوری خارج کرده و رشد روحیات طبیعی را در فرد بهبود می بخشد که در نتیجه شکوفا شدن این استعداد، فرد با سایر افراد اجتماع آسانتر ارتباط برقرار کرده و در کنار آنها زندگی می نماید.(عزیزآبادی فراهانی،1373) جرج کلی از روانشناسان معروف، «شخصیت را روش و شیوه خاص هر فردی در جستجو برای پیدا کردن و تفسیر معنای زندگی تعریف می کند .» مطالعات انجام یافته نشان می دهد که ورزشکاران و قهرمانان، با شهامت و فداکار می باشند و بر اراده خود تسلط دارند. (کوشافر، 1381) بازی و ورزش  پیوند تنگاتنگی با رشد و تکامل شخصیت کودک دارند و آن را به مرحله نضج و آگاهی اجتماعی می رساند. پژوهشگران تحقیقات فراوانی پیرامون نقش بازی وگیم ها در اجتماعی شدن و همچنین درباره این مسأله به انجام رسانده اند که چگونه فعالیت های بدنی، روی هم رفته در تکوین تصویر روشنی از بدن در ذهن کودک، که به تصویر بدن معروف است، تأثیر می گذارد. تصویری که مفهوم خود بدنی و در نتیجه مفهوم خود پنداره بر پایه ی آن استوار است و نخستین خشت بنای شخصیت افراد به شمار می آید. فعالیت حرکتی عموماً فرصت پُرباری برای خود شکوفایی فرد فراهم می آورد. افراد در ضمن پرداختن به فعالیت بدنی، تجربه های پیروزی و شکست  را از سر می گذراند  و این تجربه ها در گسترش تصورات آنان و پیوند دادن مفاهیم و اهداف و چشم انداز های وی با واقعیت خویش تأثیر می گذارد و ادراک واقع بینانه و غیر مبالغه آمیز او از حدود و توانایی های جسمش را افزایش می دهد که این خود، شخصیت اجتماعی او را نضج می دهد و به وی اعتماد به نفس می بخشد و باعث دور شدنش از خصلت هایی چون خود شیفتگی و غرور می گردد بی آنکه از ارزش او چه در برابر خودش چه در برابر دیگران  چیزی بکاهد.(انور الخلولی، 1383) دیدگاهی نیز اعتقاد دارد که ورزش به عنوان واسطه و عامل ارتباط بین فرد با خودش یا دیگران است. این شناخت چند جنبه ای می تواند در ساز گاریهای اجتماعی و شخصیت دخیل باشد. درباره ارتباط ورزش با صفات شخصیتی، آیزنک با گرد آوری لیست مهمی از نتایج تحقیقات ورزش و شخصیت بیان کرد که سه زمینه خوب از شخصیت در رابطه با ورزش از قبیل برون گرایی، روان رنجوری و سایکوتیسم وجود دارد و برخی از صفات، حالات و خلق و خوی ارتباط خوبی با رفتار ورزشی دارند. وی می گوید: «تغییرات ناشی از ورزش در شخصیت به تدریج و آهسته و پس از سالها روی می دهد، زیرا ورزش اعمال سیستم عصبی سمپاتیک، انتظارات و ارزش ها را تغییر می دهد» (عبدلی ،1386

تاریخچه تیراندازی با تپانچه بادیتیراندازی با تپانچه بادی از جدید ترین رشته هایی است که در برنامه فدراسیون جهانی گنجانده شده است. در 1970 میلادی تیراندازی با تپانچه بادی در فونکس آریزونا معرفی شد. تیراندازی با اسلحه بادی تاریخچه ای بسیار طولانی داری. از اوایل 1903 میلادی مسابقاتی با اسلحه بادی و گازی برگزار شد که باعث پیشرفت این رشته شد. تا سال های اخیر قهرمانان تیراندازی از این سلاح استفاده نمی کردند و شرکت در این رقابت ها را مجاز نمی دانستند واین اسلحه را تفریحی تلقی می کردند.ساخت اسلحه پیستونی وفنری مجهز به طور قابل توجهی چهره این ورزش را عوض کرد. سلاح های جدید با همان دقت واستحکام تفنگ وتپانچه خفیف طراحی شده بود. ارزان بودن نوع مهمات این سلاح ها و سهولت ایجاد سالن های تیراندازی در سالن های ورزشی حتی در خانه ها. تیراندازانی را که تا پیش از این تنها به رشته های دیگر علاقه مند بودند به سمت این رشته جذب کرد.

در مسابقات جهانی فونکس آریزونا 218 تیرانداز در قالب 49 تیم در این رشته شرکت کرد. اولین قهرمان این رشته در رقابت مردان کورنل تاروستواری از مجارستان ودر رقابت زنان می جرسالی کارول از آمریکا بور. رشته تپانچه بادی در تمام مسابقات بین المللی برگزار می شود. بعد از مسابقات جهانی 1978 میلادی در کره هیأت اجرایی فدراسیون جهانی تیراندازی برگزاری مسابقاتی را در این رشته به طور جداگانه در زمانی بین مسابقات جهانی تصویب کرد. نخست تعداد تیر در این رشته 40 تیر بود اما از 1981 میلادی در رقابت مردان این تعداد به 60 تیر افزایش یافت وهم ردیف با رشته های دیگر (از نظر تعداد تیر) قرار گرفت (الر چه در رقابت زنان تعداد تیر همان 40 تیر باقی ماند)

کالیبر 4.5 (77/0) که با هوا یا گاز متراکم می شود وبا مقررات عمومی وزن سلاح همراه با تمامی قطعات آن نباید بیش از 1500 گرم بیشتر باشد.

وزن ماشه نباید از 500 گرم تکنیک در تیراندازی با تپانچه بادی استفاده می شود از نظر نیروی محرکه متفاوت است. مکانیسم سلاح به گونه ای طراحی شده است که هوای متراکم شده یا گاز، ساچمه را به حرکت در می آورد.به همین دلیل بر سرعت ساچمه در هنگام خروج از لوله سلاح اثر می گزارد. دشتاب خروجی ساچمه در سلاح بادی بسیار کند تر از سلاح های گرم است وبه همین دلیل برای جبران چنین محدودیتی تکنیک های خاصی را باید به کار گرفت. در غیر این صورت موفقیت در این رشته بدست نخواهد آمدحالت گیری فشار و کشیدگی باشد تا باعث خستگی وناپایداری در حالت گیری نشود. سعی کنید همیشه حالت گیری یک نواختی داشته باشید چون حالت گیری شما هنگام تعویض کارت هدف به هم می خورد.

فضای هدف گیری ونشانه رویشما نمی توانید سلاح را در دستانتان کاملا بی حرکت نگه دارید، بنابراین برای درست به هدف زدن می توانید از روش لحظه ای برای شلیک استفاده کرد. البته برای بهتر به هدف خوردن تیر زمان بیشتری احتیاج است تا به طور صحیح ودقیق نشانه روی کنید وماشه را بچکانید. در نتیجه خلال چنین زمانی سلاح در محدوده هدف حرکت می کند. این حرکت باید در فضایی پایین تر از هدف انجام گیرد که اصلاح آن را فضای هدف گیری می نامیم. نقطه ای را در زیر سیاهی هدف در نظر بگیرید و یک فاصله پهن وسفید بین عناصر دید ولبه پایینی سیاهی پیدا کنید.با کسب مهارت های بیشتر در تیراندازی، حرکت سلاح نیز کمتر می شود و در نتیجه فضای هدف گیری (محدوده حرکت سلاح) نیز با کم شدن حرکت سلاح رفته رفته کاهش می یابد.توجه به عناصر دید وتطبیق میزان فواصل درست آنها شما را تا حد زیادی کمک می کند.